Οι υδατάνθρακες στη διατροφή του σκύλου και της γάτας
Οι υδατάνθρακες είναι -πλέον- αποδεδειγμένο ότι αποτελούν την κύρια αιτία πρόκλησης παχυσαρκίας ή διαβήτη στα σαρκοφάγα κατοικίδια και παρ’ όλα αυτά συχνά ξεπερνούν το 50% της συνολικής περιεκτικότητας στις συμβατικές τροφές.
Αυτό οφείλεται στη σχεδόν αποκλειστική χρήση συστατικών όπως κρεατάλευρα, αφυδατωμένα φρούτα, λαχανικά και σπόροι λαχανικών σε σκόνη. Αποξηραμένων, δηλαδή, συστατικών, τα οποία προτιμώνται από τα φρέσκα λόγω του πολύ χαμηλότερου κόστους, της εύκολης παραγωγής και της μεγαλύτερης διάρκειας «ζωής».
Η AAFCO* βέβαια, αποφάσισε να μην επιτρέπει την καταγραφή της περιεκτικότητας υδατανθράκων στις συσκευασίες των τροφών. Απόφαση που είναι δύσκολο να γίνει κατανοητή, αλλά το να υπολογιστεί το ποσοστό των υδατανθράκων που περιέχονται σε μια τροφή είναι εφικτό. Αρκεί να προστεθούν τα ποσοστά πρωτεΐνης, λίπους, υγρασίας, φυτικών ινών και τέφρας και το άθροισμα που θα προκύψει να αφαιρεθεί από το συνολικό 100%. Το αποτέλεσμα θα μας δώσει μια ιδέα του συνολικού ποσοστού των υδατανθράκων.
Αυτό που επίσης θα πρέπει να γνωρίζουν οι κηδεμόνες είναι ότι όσο περισσότερη πρωτεΐνη περιέχει μια τροφή, τόσο λιγότεροι θα είναι οι υδατάνθρακες σε αυτή. Στοιχείο απόλυτα θετικό, καθώς η πρωτεΐνη ζωϊκής προέλευσης είναι απαραίτητη για τους σκύλους και τις γάτες, σε αντίθεση με τους υδατάνθρακες που έχουν μικρή θρεπτική αξία.
Σημαντικός παράγοντας στην «ενότητα» των υδατανθράκων είναι ο γλυκαιμικός δείκτης (ΓΔ), ένα επιστημονικά βασισμένο σύστημα, το οποίο κατατάσσει τους υδατάνθρακες σε κλίμακα διαβαθμισμένη από το 0 έως το 100, με βάση την επίδρασή τους στη γλυκόζη του αίματος.
Οι υδατάνθρακες με υψηλό ΓΔ, όπως το ρύζι ή το καλαμπόκι -με 72 και 78 αντίστοιχα στην κλίμακα ΓΔ- σχετίζονται με την παχυσαρκία και τον διαβήτη, διότι αφομοιώνονται γρήγορα και προκαλούν απότομη αύξηση της γλυκόζης του αίματος και μεγαλύτερη αποθήκευση λίπους. Αντιθέτως, οι υδατάνθρακες χαμηλού ΓΔ, όπως οι φακές και τα ρεβίθια -με 26 και 28 αντίστοιχα στην κλίμακα ΓΔ- εισέρχονται αργά στην κυκλοφορία του αίματος και αυξάνουν σταθερά τα επίπεδα της γλυκόζης, μειώνοντας τη δυνατότητα για αποθήκευση λίπους.
Οπότε από τη στιγμή που δεν είναι δυνατό να αποφευχθεί εντελώς η χρησιμοποίηση συστατικών που εμπεριέχουν υδατάνθρακες, είναι ασφαλώς προτιμότερο να επιλέγονται τροφές οι οποίες έχουν στη σύνθεσή τους συστατικά με υδατάνθρακες χαμηλού ΓΔ.
